مباحثی درباره پولیش سرامیک و تأثیر آن بر قیمت محصول نهایی

سنگ زنی و پولیش سرامیک مراحل مهمی در تولید کاشی‌های سرامیکی تزئینی است. ترکیبات مختلف چرخه‌ای پایان و چرخه‌ای پولیش آزمایش شده است تا از بین آن‌ها بهترین مورد انتخاب شود. نتایج نشان می‌دهد که درخشندگی سطح نه تنها به کیفیت سطح قبل از ماشین‌کاری بلکه به ویژگی‌های کاشی‌های سرامیکی و همچنین عملکرد چرخ‌های سنگ زنی و پولیش کاشی بستگی دارد. عملکرد چرخ پولیش کلید اصلی برای رسیدن سطح به یک کیفیت نهایی خوب است. درخشش سطح پس از اتمام کار باید بالاتر از 20 درجه باشد تا کیفیت پولیش بالاتری به دست بیاید، این به دلیل است که کیفیت سطح پس از اتمام کار، میزان براق بودن حاصل از پولیش سرامیک را محدود می‌کند. ترکیب بهینه از چرخ‌های سنگ زنی و پولیش برای تمام مراحل منجر به کوتاه‌تر شدن زمان ماشین‌کاری و همچنین کیفیت بهتر سطح خواهد شد. هیچ ارتباط آشکاری بین سختی کاشی‌های سرامیکی و کیفیت سطح یا ساییدگی چرخ‌های سنگ زنی یافت نمی‌شود. بنابراین ، از سختی کاشی و سرامیک برای ارزیابی قابلیت ماشین کاری آن نمی‌توان استفاده کرد.

برای آشنایی با مفهوم سرامیک نانو پولیش و تفاوت‌های آن با دیگر انواع پولیش، به صفحه سرامیک نانو پولیش چیست مراجعه کنید.

سرامیک پرسلانی پوليش شده و درزگیری نانو چیست؟

سطح متراکم و سخت سرامیک پرسلان باعث شده است که پولیش زدن گزینه‌ای مناسب برای جلا دادن سطح آن باشد. این بدان معنی است که کاشی ابتدا حرارت داده می‌شود و سپس پولیش زده می‌شود تا بدون نیاز به لعاب دارای درخشش باشد. با این وجود ، چینی‌های جلا یافته ممکن است نیاز به درزگیری داشته باشند، در حالی که کاشی‌های لعابی معمولی نیازی به درزگیری ندارند. پرسلان‌های درزگیری نشده موجب جمع شدن آلودگی می‌شوند و در اثر تماس با آب و کلر شکننده خواهند شد.

هنگامی که چینی پرسلان ساخته شده می‌شود، در ابتدا جاذب نیست، اما فرآیند جلا دادن سطح بدون درز گیری، باعث می‌شود سوراخ‌های میکروسکوپی در معرض جذب لکه‌ها قرار بگیرند. جز در مواردی که راه حل مناسب و ماندگاری مانند درزگیری نانو توسط سازنده اعمال شود، کاشی‌های پرسلان صیقلی نیاز به درزگیری خواهند داشت. درزگیرهای پرسلان یا مبتنی بر حلال یا مبتنی بر آب هستند. درزگیرهای مبتنی بر آب ارزان‌تر هستند ، اما دوام آن‌ها کمتر است. کاشی‌های پرسلان با درزگیری نانو در مقابل آلودگی و لکه مقاومت بیشتری دارند و سطح آن‌ها براق‌تر بوده و رنگ‌ سطح پر رنگ‌تر است. درزگیری نانو پیچیده‌تر تر از آن چیزی است که به نظر می‌آید. فرآیند درزگیری نانو شامل استفاده از دو ترکیب مختلف تا ده لایه عمق سطح کاشی، صیقل دادن بین هر لایه و سپس حرارت دادن در دمای 1250 درجه سانتی‌گراد است. در اینجا دو تصویر میکروسکوپی از سطح کاشی چینی قبل و بعد از درزگیری نانو ارائه شده است. یک ترکیب نانو پلیمر وارد سوراخ‌های سطح کاشی پرسلان که پولش زده شده‌اند، وارد می‌شود. سپس سطح صیقل داده شده و یک لایه دوم اعمال می‌شود ، دوباره صیقل داده می‌شود و یک لایه سوم اعمال می‌شود. این ذرات از سوراخ‌های کوچک و شکاف‌های موجود در کاشی‌ها کوچک‌تر هستند بنابراین این شکاف‌ها را پر می‌کنند و این منافذ به طور دائمی  درزگیری می‌شوند. ترکیب دوم استفاده شده یک پلیمر فلوئور حلال است و دوباره پولیش کاشی انجام می‌شود. فلوروپلیمرها با مقاومت بالایی در برابر حلال‌ها ، اسیدها و پایه‌ها مشخص می‌شوند. با تکرار آبکاری که از طریق ماسه زدن و پولیش با فشار زیاد اعمال می‌شود ، ذرات نانو با ماده کاشی ترکیب می‌شوند تا یک لایه نازک نانو طبیعی با چگالی و پایداری بالا تشکیل شود. به‌طور کلی حداقل شش لایه از اعمال پلیمر و چرخه پولیش تکمیل می‌شود و یک شستشوی نهایی با آب قبل از حرارت دادن دمای بالا انجام می‌شود.

روش اعمال فلوئور، پولیش زدن و حرارت دادن باعث می‌شود که ذرات نانو پلیمریس (باند شیمیایی) به طور یکسان روی سطح کاشی‌ها قرار گیرند. سطح بالای کاشی‌های نانو یک لایه محافظ ایجاد می‌کند تا خاک نتواند به کاشی‌ها نفوذ کند و تمیز کردن آن‌ها راحت‌تر باشد. مواد دانه‌ای لایه محافظ، باعث افزایش دوام و مقاومت در برابر لغزش می‌شود و باعث می‌شود تا سرامیک برای کاربردهای داخلی و تجاری مناسب باشد و پس از حرارت دادن سختی معادل گرانیت را داشته باشد.

سیستم‌های پولیش برای سرامیک‌های دندانپزشکی

یک نگاه دقیق به تولید قطعات سرامیکی نشان می‌دهد که هزینه ساخت و انعطاف پذیری به مواد مورد استفاده یا فرآیند خیلی بستگی ندارد، بلکه ماشین‌کاری خوب است که قیمت سرامیک را مشخص می‌کند. ماشین کاری نهایی سطوح یک بخش اجتناب ناپذیر در بسیاری از موارد است و مشکلات ناشی از ماشین‌کاری سرامیک می‌تواند منجر به ایجاد حدود 80٪ هزینه قطعه (قیمت سرامیک) در این مرحله شود. بنابراین ، تعدادی از تحقیقات در مورد روش‌های معمول پایان کار مانند لوپینگ و پولیش با هدف ماشین‌کاری پایانی مقرون به صرفه و در عین حال از نظر کیفیت نیز قابل اطمینان تر انجام شده است. استفاده روزافزون از تاج دندان و سرامیک در دندانه‌ای خلفی، مشکلات بالینی مربوط به دستیابی به سطح خوب بعد از سنگ زنی اصلاح را برجسته کرده است. در این مقاله، چندین سیستم و تکنیک پولیش با یکدیگر مقایسه شده است.